piątek, 31 sierpnia 2012

Dobrze, że żyłem. Rozmowy z pisarzami

"Dobrze, że żyłem" Heleny Zaworskiej to długie, swobodne, często prowadzone przez wiele dni rozmowy z pisarzami, dotyczące nie tylko ich twórczości, ale również ich doświadczeń biograficznych, przygód  intelektualnych i uczuciowych, ich fascynacji życiem, ludźmi, sztuką. Dzięki tej swobodzie wywiady są prawdziwe. W książce znajdziemy m.in. rozmowy z Wiesławem Myśliwskim, Andrzejem Turczyńskim, Markiem Nowakowskim, księdzem Janem Twardowskim, Piotrem Siemionem, Januszem Schuberem, Bogdanem Madejem, Ryszardem Kapuścińskim, Hanną Krall.

wyd. Muza 2002r., seria Sami Swoi

czwartek, 23 sierpnia 2012

MOJE CIAŁO, MOJE WIĘZIENIE - konkurs

"MOJE CIAŁO, MOJE WIĘZIENIE" to konkurs literacki na opowiadanie grozy. Organizatorami konkursu są: pisarz Paweł Paliński, Wojciech A. Rapier (założyciel strony fanów P. Palińskiego Trikkety-traketty-trak) oraz magazyn QFANT. Każdy uczestnik może zgłosić do konkursu jedno opowiadanie grozy o objętości do 40 tysięcy znaków ze spacjami. Teksty można przesyłać do 30 września 2012 r. Trzy najlepsze opowiadania zostaną opublikowane w magazynie QFANT, oprócz tego czekają nagrody w postaci książek i filmów.
Czas na próbę sił w horrorze!!!!
Strona konkursu: http://cialo-wiezienie.blogspot.com/p/o-konkursie.html

czwartek, 16 sierpnia 2012

Powieść Detektywistyczna - zasady pisarskie


Dzisiaj kolejna garść zasad pisarskich, tym razem dotycząca powieści detektywistycznej.
S. S. van Dine w 1928r. napisał dla "American Magazine" esej w którym zawarł 20 przykazań autora powieści detektywistycznej:

  1. należy tak rozmieścić wskazówki w fabule, by czytelnik odkrywał je razem z detektywem
  2. sztuczki wykorzystane przez przestępcę muszą mylić ich obu
  3. powieść nie może zawierać wątku miłosnego z udziałem detektywa
  4. detektyw nie może okazać się winowajcą
  5. przestępca może być zdemaskowany wyłącznie dzięki dedukcji
  6. tylko detektyw może rozwiązać zagadkę
  7. motywem przewodnim powieści musi być morderstwo
  8. detektyw rozwiązując zagadkę może opierać się tylko na metodach naturalistycznych
  9. może być tylko 1 detektyw
  10. przestępca musi być postacią wyrazistą, która odgrywa istotną rolę w powieści
  11. przestępcą nie może być służący lub osoba niskiego pochodzenia
  12. bez względu na liczbę ofiar, morderca może być tylko jeden
  13. przestępca nie może należeć do mafii, tajnego stowarzyszenia itp.
  14. morderstwo musi zostać popełnione w realistyczny sposób, a metody dochodzenia prawdy mają być racjonalne i oparte na naukowych przesłankach
  15. rozwiązanie tajemnicy powinno być cały czas "na widoku", lecz niedopowiedziane, tak, by czytelnik po przeczytaniu książki miał świadomość, że był w stanie sam rozwiązać zagadkę
  16. unikać dygresji, psychicznej analizy bohaterów itp.
  17. przestępca musi być amatorem
  18. morderstwo musi być zaplanowane
  19. motywem zbrodni powinna być uraza osobista
  20. dyskwalifikujące dla pisarza są np. niedopałek papierosa pasuje do cygaretki przestępcy, odnalezienie odcisków palców mordercy itp.

czwartek, 2 sierpnia 2012

Tabakiera z Bagombo - 8 zasad pisarskich

Kurt Vonnegut w zbiorze opowiadań "Tabakiera z Bagombo" zdradza swoich 8 zasad pisarskich:
1. Wykorzystaj czas zupełnie obcej osoby w taki sposób, aby ona lub on nie czuli, że go zmarnowali
2. Daj czytelnikowi przynajmniej jednego bohatera, którego stronę będzie mógł trzymać.
3. Każdy bohater powinien coś chcieć, nawet jeśli jest to tylko szklanka wody.
4. Każde zdanie musi spełniać jedną z dwóch funkcji – odkrywać bohatera lub rozwijać akcję.
5. Zacznij tak blisko końca, jak to możliwe.
6. Bądź sadystą. Bez względu na to jak słodcy i niewinni są twoi główni bohaterowie, spraw, aby przydarzyły im się straszne rzeczy – w takiej kolejności, aby czytelnik mógł dostrzec, z czego zostali ulepieni.
7. Pisz tak, aby zadowolić tylko jedną osobę. Jeśli otworzysz okno i będziesz się kochał z całym światem, twoja powieść dostanie zapalenia płuc.
8. Daj swoim czytelnikom tak wiele informacji, jak to możliwe, tak szybko jak się da. Do diabła z suspensem. Czytelnicy powinni na tyle rozumieć, co gdzie i dlaczego się dzieje, aby mogli dokończyć historię sami, niech ostatnie parę stron zjedzą karaluchy.

Ciekawe przemyślenia, a każdy pisarz ma własne. Zbierajmy je więc aby stworzyć swoje zasady pisarskie.