piątek, 17 kwietnia 2015

David Mitchell - powieści zrobione z opowiadań

http://webep1.com/Zobacz/To?a=3742&mp=521&r=L3N6dWthai8_YXV0b3I9RGF2aWQlMjBNaXRjaGVsbA2&aff=2David Mitchell, autor m.in. „Atlasu chmur”, wszystkie swoje powieści łączy z oddzielnych opowiadań. Tłumaczy to w ten sposób:
„Opowiadania łatwiej się pisze. Szybciej osiąga się spełnienie i satysfakcję. W ciągu kilku tygodni mogę napisać opowiadanie i zakończyć okrzykiem „Tak! Co dalej, co dalej…”. Zupełnie jak wspinanie się na górę etapami. Jeśli lecisz na szczyt niczym Superman, możesz się łatwo zniechęcić i poddać. Kiedy wspinasz się krok po kroku, to dodajesz sobie co chwila odwagi: „Teraz jestem tu, teraz jestem tu…”. Wszystkie powieści są zrobione z opowiadań – tylko sposób, w jaki są one ze sobą połączone, czasem jest subtelny, a czasem nie.”
„„Atlas Chmur” składa się z sześciu opowiadań, które napisałem jedno po drugim. Podczas pisania wiedziałem jednak, w którym miejscu nastąpi cięcie, kiedy dane opowiadanie zostanie przerwane i zacznie się następne. Wiedziałem, jak będzie wyglądać gotowa książka.”
„Atlas chmur” to powieść, która nie trzyma się struktury liniowej powieści:
„…struktura nie podlegała innowacjom przez pierwsze 200 lat istnienia powieści. Dominowała struktura liniowa – a, b, c, d, koniec. To zostawia duże pole do popisu, a odkrywanie nowych rzeczy sprawia mi przyjemność. Jednak rezygnacja ze struktury liniowej musi być zawsze uzasadniona, nowa struktura musi współgrać z tematem.”
A oto rada dla piszących od Mitchella:
„Przejmuj się tylko pisaniem, a nie byciem dobrym. Staniesz się dobry po prostu pisząc. Po prostu pisząc.”

Źródło: http://esensja.stopklatka.pl

czwartek, 9 kwietnia 2015

Paweł Huelle - książki są częścią naszej biografii



http://webep1.com/Zobacz/To?a=3742&mp=521&r=L3N6dWthai8_YXV0b3I9UGF3ZSVDNSU4MiUyMEh1ZWxsZQ2&aff=2Paweł Huelle zadebiutował w 1987r. powieścią „Weiser Dawidek”, która przyniosła mu popularność i trafiła na ekran. Jego powieści są doceniane ale autor przewrotnie twierdzi, że pisarzem został przez przypadek:
„Pisanie to nie jest przyjemność. To jest praca, która czasami daje przyjemność. Marzyłem o zupełnie innych zawodach, pisarzem stałem się przez przypadek. Wołałbym być stolarzem, który robi piękne meble na zamówienie. Albo ogrodnikiem. Oba te zawody łączą dwie rzeczy, które są dla mnie niesłychanie ważne, a mianowicie praktyczność i piękno. Zarówno stół, krzesło, jak i ogrody są praktyczne i potrzebne, a przy tym mogą być piękne, a wręcz metafizyczne.”
Jego narzędzia pisarskie:
„Zwykle pisałem na komputerze, ale teraz ze względu na niedowidzące oko coraz częściej piszę ręcznie. Ale potem i tak muszę siąść do komputera i to przepisać. Chociaż bardzo lubię pisać piórem. To jest pisanie wolniejsze. To jest pióro, stalówka, atrament... Najchętniej piszę brązowym.”
Kiedy siada do pisania:
„Kiedy mam już ułożoną całą historię. To jest oczywiście zgubne. To jest przeciwko mnie, bo jak już wymyślę całą historię, to mi się nie chce już jej zapisywać. Bo niby po co? Tylko dla pieniędzy i dla wydania. Uwielbiam pisać opowiadania. Nie cierpię pisać powieści.”
W swoich powieściach Huelle przywołuje teksty znanych pisarzy takich jak Dostojewski, Grass, Hrabal czy Rilke:
„Uważam, że ważne dla nas książki są częścią naszej biografii. Tak samo jak miłość, rozwód, dzieci, niespłacone kredyty. To część naszego życia. I mamy nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek je przywoływać i z nich korzystać.”

środa, 1 kwietnia 2015

Pisarze jajcarze

Dzisiaj Dzień Żartów, czyli po prostu Prima Aprilis i aby tradycji stało się zadość, dla rozruszania przepony przytaczam kilka anegdot i dowcipów pisarskich:

Pewnego dnia syn Alexandra Dumasa zobaczył go czytającego książkę, która wydawała się go całkowicie absorbować. Z ciekawości zapytał ojca co to za książka.
- To naprawdę fascynująca powieść! - odrzekł pisarz. - Nie mogę się doczekać, jak skończą się losy bohaterów.
- A kto jest autorem? - zapytał syn.
-Ja! Sam to napisałem! - odpowiedział pisarz.
 ***
Twórca Sherlocka Holmesa, Sir Arthur Conan Doyle, lubił dowcipkować. Mówi się, że raz wysłał telegram do 12 znajomych - ludzi o dużym znaczeniu i przy władzy. Telegram głosił: "Znikaj jak najprędzej, tajemnica wydała się." W ciągu 24 godzin cała dwunastka wyjechała z kraju. 
***
Oscar Wilde został raz zapytany przez dziennikarza, których 10 sztuk jest według niego najlepszych jakie stworzyła literatura.
- Nie mogę podać dziesięciu sztuk - odpowiedział autor - napisałem tylko sześć.
***
Do miasteczka przyjechał w czasie wakacji na spotkanie autorskie znany pisarz. Odpowiadając na pytania uczestników spotkania, wyjaśnił między innymi, że pisząc swoje poczytne książki zawsze stosuje zasadę "czterech wątków":
- W każdej mojej powieści jest wątek religijny, arystokratyczny, erotyczny i kryminalny.
Obecna na tym spotkaniu polonistka miejscowej szkoły zapamiętała to wyznanie pisarza i zaraz po wakacjach zadała swoim uczniom wypracowanie z czterema wątkami.
Klasowy prymus już po kilku minutach oddał kartkę z wykonanym zadaniem. Polonistka odczytała tekst:
- "Matko Boska!!! (wątek religijny) - krzyknęła hrabina (wątek arystokratyczny). Jestem w ciąży (wątek erotyczny) ... ale z kim??? (wątek kryminalny).
***
U pewnego pisarza pojawił się diabeł: - Jesteś beztalenciem. Nigdy nie napiszesz niczego, co będzie poczytne. Ale mogę zaoferować ci swoją pomoc. Będziesz pisał pięć bestsellerów rocznie przez najbliższe pięć lat. Każdy z nich sprzeda się w milionowym nakładzie. Staniesz się sławny i bogaty. Ale za to umrą wszyscy członkowie twojej rodziny. Zastanów się... Pisarz zaczął rozmyślać: - Hmmm... pięć bestsellerów rocznie... umrą wszyscy z rodziny... Jeszcze raz... pięć rocznie przez pięć lat to razem dwadzieścia pięć poczytnych książek... ale rodzina... wszyscy umrą... Nie rozumiem gdzie tu haczyk?
:-) :-) :-)