Blokada pisarska to zmora, koszmar i zgroza. Zmagania z nią zniszczyły zapewne niejedną karierę. Pisarka Jhumpa Lahiri (córka emigrantów z Indii, urodzona w Londynie, zamieszkała w Nowym Jorku) pisze o blokadzie:
„Myślę, że „blokada pisarska” jest naturalną częścią procesu twórczego dla prawie wszystkich pisarzy. Są chwile, kiedy ktoś jest pełen pomysłów i inspiracji, a wszystkie niezbędne elementy – czas, skupienie itp. – są na swoim miejscu. Ale zdarzają się sytuacje, w których brakuje jednego lub więcej z tych elementów, przez co pisanie jest trudniejsze. Pisałam wystarczająco długo, aby zaakceptować te wzorce i zrozumieć, że blokady są tymczasowe, że w końcu, jeśli ktoś trzyma się harmonogramu i stara się pisać regularnie, w końcu coś przyjdzie. Myślę, że wiele z tego, co ludzie nazywają „blokadą pisarską”, to okres, w którym pomysły rodzą się w umyśle, kiedy historia rozwija się, ale niekoniecznie jest zapisana w zdaniach na stronie. Ale w końcu to wszystko jest konieczne. Jeśli czuję się „zablokowana” lub pozbawiona inspiracji, zwykle robię sobie przerwę i czytam. To zawsze mnie pobudza.”
Chuck Palahniuk radzi dyscyplinę:
„Kiedy nie chce ci się pisać, ustaw minutnik na godzinę lub pół, a następnie usiądź i pisz do czasu, aż nie rozlegnie się dzwonek.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz