Tahar Ben Jelloun jest marokańskim pisarzem piszącym po francusku. Zaczął pisać po francusku, bo jak twierdzi:
"Rzeczywiście miałem wybór. Zacząłem pisać jako młody chłopak, miałem
dwanaście, trzynaście lat. I chciałem wybrać coś trudniejszego, tworzyć w
języku, który byłby mi z jednej strony obcy, a z drugiej strony bliski.
Arabski jest dużo bardziej skomplikowany od francuskiego, dlatego
pomyślałem, że w języku francuskim będę w stanie wyrazić rzeczy, których
w języku arabskim nigdy nie byłbym w stanie przekazać. Szczególnie
jeśli chodzi o pewne kwestie związane z wierzeniami, religią,
seksualnością."
Wg niego pisarz nie powinien zmieniać świata:
"Pisarz świata nie zmieni. Ale jeśli nie powie nic, będzie jeszcze
gorzej. Sartre kiedyś powiedział ponoć, że książka nie waży nic wobec
dziecka, które jest głodne. Zgadzam się z tym twierdzeniem. Ale z
drugiej strony chciałbym napisać książkę, żeby dowiedzieć się, czemu to
dziecko jest głodne. Kto to spowodował? Kto za to odpowiada? Pisze się
dla historii. Na przykład taki Sołżenicyn - na przełomie lat
sześćdziesiątych i siedemdziesiątych zaczęto publikować go we Francji i
wtedy miliony ludzi uwierzyły wreszcie, że wszystko, o czym słyszeli,
naprawdę istniało. To literatura urzeczywistniła ludziom świat epoki
stalinizmu. Poczuliśmy znaczenia takich słów jak gułag czy Syberia. Byli
oczywiście politycy, którzy otwarcie mówili o proletariacie, milionach
ludzi wysłanych do obozów pracy, ale ich słowa miały inne znaczenie.
Natomiast kiedy to pisarz opowiada swoje doświadczenia, przekazuje
pewien zestaw szczegółów, wy, odbiorcy, czytacie i myślicie: "Tak, to
jest prawda". Książki Sołżenicyna przyczyniły się do upadku Związku
Sowieckiego."
Źródło: http://www.tokfm.pl/
Źródło: http://www.tokfm.pl/
O, tak, w pełni się zgadzam. Po pierwsze książka nadaje opisywanym wydarzeniom Kontekst - coś, do czego czytelnik może się porównać, odnieś do siebie i swojego życia; pozwala "zobaczyć siebie" w tym, co jest przedstawiane. To bez wątpienia ma MOC.
OdpowiedzUsuńDruga sprawa, to że słowo (a co za tym idzie myśl) jest potężniejsze od wszelkiej broni. Może zarówno niszczyć jak i budować. Pisanie to również Odpowiedzialność.